მე მწამს იმ ნახატის, სიმღერის, ნათქვამი ან დაწერილი სიტყვის, რომელშიც ჯერ კიდევ შემორჩა ორი გრამი პოეზია, როგორც გამოსაწრუპად დარჩენილი ლუდის წვეთები ბოთლზე ხაზებად..
გავედი გარეთ. შემხვდა ეტლში მჯდომი ახალგაზრდა, რომელიც გალოთდა. პურის საყიდლად დამაკლდა ხურდა. დაიხურა მაღაზია, სადაც გამყიდველი და მფლობელი ერთი ადამიანი იყო და ბებიასავით ვუყვარდი. ძმაკაცი თვითან-თვემდე ვერ კვებავს მეუღლეს და ბავშვს. . ... კითხვის გაგრძელება »
ნერვები, როგორც არყით სავსე ბოთლი, მას მიყოლებული ქვედა ტუჩის თხელი გარსი, სიმშვიდე, როგორც მიუწვდომელი ვარსკვლავი, შფოთვა კი ის, რითაც გადააყოლებ დღიდან-დღეს.
მე ვარ წყნარი და მშვიდი, თუნდაც შევიშალო. არ მიცნობ და არ იცი ჩემი გარეკვის პიკი. ... კითხვის გაგრძელება »
ბავშვობაში, რამდენჯერ დაგინგრევია მიწისგან პატარა ვედროს დახმარებით სხვისი გამომცხვარი პასკა და ზედ გაგიყვანია გვირაბი ან მოკლე გზა შენი ქალაქიდან სათამაშო მანქანის მეშვეობით საზღვრების გასაცდენად,.
დედა აბარებს საუთარ სისხლს, რომ ბავშვს მოუხარშოს წიწიბურა და წყალში ჩაულბოს პური.
ეს ჩემი ქალაქია, სადაც დილა მზის ამოსვლის ნაცვლად, ვინმე კეთილი ძიას ნაჩუქარი ძეხვისგან გამოწვეული შვილის ღიმილით ნათდება, და მაშინ ქრება სახიდან მხიარულება, ... კითხვის გაგრძელება »
მა, როცა ორჯერ ორია ოთხი, ანუ - მარტივი ჭეშმარიტება - ის, რომ ყოველდღე ცარიელ ოთახს, რომელშიც ცვივა მკვდარი ჩიტები ჭერიდან, მარტო ვუახლოვდები და სანამ შევალ, ვ
... კითხვის გაგრძელება »
კომენტარები: 0 / ნანახია: 941 / თარიღი: 2019-03-10 / 4:44 AM / კვირა
შენ ახლა ბავშვი ხარ, თეკლუ, და დრო მოვა - მე ჭიანჭველების ქალაქებს გაჩვენებ, გეტყვი, რომ სამყარო არყოფნის დრამაა, რომ ნაგვის ბუნკერში ვაგროვებთ ნარჩენებს სიცოცხლის, სიკვდილის, აწმყოს, თუ სიზმართა, ჩვენ ყველა ოცნება ეკლებს შევახიეთ, რომ გულში მიაგნებ სიკეთის
... კითხვის გაგრძელება »