საიდან ასეთი სიმშვიდე? რომელი თავგადაკლული მორწმუნე მე ვარ, ტოტიდან ტოტზე ვაფრთხიალო ხვალინდელზე არდაფიქრება. მაგრამ ისე გამოვილიე, როგორც ბეჭედი არათითზე და რაც დრო გადის მიშავდება ვერცხლის საყურე. მე ახლა ჩემი ერთგულება ფეხებთან მიწევს და ყველა ლეკვს რომ გაუჩუქებ ისე დავყურებ.
გამოხატეთ თქვენი აზრი მოცემული ლექსის შესახებ კომენტარის სახით!..