ყანაში, მინდვრად ძმები მუდამ ყოფილან ერთად, ერთად შეუკრავთ ბულულები და პურის ძნები; და ახლაც ველზე მარაბდისა, მრისხანე მტერთან შესაბრძოლებლად ისევ ერთად მოსულან ძმები. აი, გამოკრთა ცის ტატნობზე სხივები დილის, ინათა ველზე და გაბრწინდა დროშები, ჯვარი; დაჰკრეს
... კითხვის გაგრძელება »
რა ზღაპარი და რა მითი, ოდეს მეფობდა დავითი! მის ქებად სიტყვა მღალატობს: ვინც მტერს უჯაბნელს - სჯაბნიდა, მოყვასს, ქვეშევრდომს არასდროს არ დახედავდა მაღლიდან. ბრძენი, უებრო სარდალი, „მაღალი, უხვი, მდაბალი“, ჩაგრულთ შემწე და ქომაგი,
... კითხვის გაგრძელება »
წუხელის ბიჭი დაბადებულა, გადაჭარბებად თუ არ ჩამითვლით, ისეთი ბიჭი დაბადებულა, დაურქმევიათ თურმე დავითი! წუხელის ბიჭი დაბადებულა, დაურქმევიათ იმისთვის – ცოტნე, შენ – ორგულობავ, აბა გაბედე და გული ჩვენი ისევე კორტნე. წუხელის შოთაც დაბადებულა, ... კითხვის გაგრძელება »
იმ ქალს, იმ ბერიკაცს გაუმარჯოს, ვისი ცხოვრების გზაც შვეულია, ვისაც არასოდეს გაუმართლდა, მაინც სიხარული შეუძლია. ვისაც იმედები პურად ყოფნის, ვინც მთელ ქვეყანაზე ეულია, ვისაც, სიყვარულით უარყოფილს, სხვისი სიყვარული შეუძლია. ი
... კითხვის გაგრძელება »
შენ თუ სხვის თვალებში დაინახე მწარე ნაღველი და მწუხარება, რწმენით გაუნათე სათნო სახე იმედდაკარგულსა და უკარებას. შენ თუ დაინანებ უპატრონოდ სამდე მიტოვებულ ეზო-ყურეს, თუ ძაღლს ხმას არ გასცემ უბატონოდ, ხელში მშიერი რომ
... კითხვის გაგრძელება »
დავდივარ უცხო ცის ჭერქვევით, გამვლელებს პირქუშად შევცქერი, არც ცაზე ვარსკვლავი ასობით, არც გზაზე არც ერთი ნაცნობი, დამყვება ჩემი მზის სურნელი და მტკვრის ხმა სულ ნელი სულ ნელი, ღმერთო! შეიბრალე სუყველა, ... კითხვის გაგრძელება »
“მერე მოიღეს ქუაბი გახურებული, და დაარქუეს წმინდასა ქეთევან დედოფალსა” /ქართლის ცხოვრება/
დუმილი ჩამოწვა მძიმე, კოცონი ღუოდა წითლად, დათმეო, რამეთუ მცირე არისო ქართული მიწა. და როცა ცეცხლის წინ შევდექ, მანდილზე მიტაცეს ხელი, ცხელ შ
... კითხვის გაგრძელება »