გიორგი საჯაია - ტრიოლეტი / giorgi sajaia - trioleti
მთვარე სფინქსია, ღამე - ენიგმა, ზეცა - უძირო და ლურჯი სივრცე (ბოლოს მას უნდა მეც სული მივცე). მთვარე სფინქსია, ღამე - ენიგმა. ფიქრმა ნისლებით სული შენიღბა და მთელ ამ ქაოსს დრო იხვევს თითზე... მთვარე სფინქსია, ღამე - ენიგმა, ზეცა - უძირო და ლურჯი სივრცე.
გამოხატეთ თქვენი აზრი მოცემული ლექსის შესახებ კომენტარის სახით!..