გიორგი საჯაია - ნუ დამიბედებ / giorgi sajaia - nu damibedeb
დღეს ბედობაა... აუხდენელი ოცნებების, ნუ დაიბედებ, ცივ ქარტეხილებს... თვახედობაა, ჩემი მხრიდან, შენთან თამაში! და შენზე ფიქრი, ვითომ ღამეს რომ მატეხინებს... მე და შენს შორის უფსკრულების არის ლამანში... ჯოჯოხეთია, გზააბნეულ ორი სულისთვის... და ამ ორიდან გადარჩება მხოლოდ ერთ-ერთი! და ერთადერთმა ღმერთმა იცის, ალბათ - რომელი... ნუ დაიბედებ ჩემს სიყვარულს! მე ვარ დემონი... მე ვარ სატანა... ვოლანდი ვარ და ბელზებელი... ლუციფერი ვარ... ქვესკნელების ვარ ჰეგემონი და სივრცეებში მიმოფანტულ ქართა მპყრობელი... პლანეტები ვარ გადამწვარი... მათი მზეები... და გალაქტიკებს დემონიურ ფეხებს ვაბიჯებ... ნუ დაიჩემებ ჩემს სიყვარულს, ქრისტეს გაფიცებ, - იქნებ როგორმე გადამირჩე - ღმერთის გულისთვის! დღეს ბედობაა... დაიბედენ ჩემზე არფიქრი! ანგელოზები დაიბედე... სამოთხეები...
გამოხატეთ თქვენი აზრი მოცემული ლექსის შესახებ კომენტარის სახით!..
