გიორგი საჯაია - არაფერი თქვა / giorgi sajaia - araferi tqva
კანაფის კვამლში გახვეული პლანეტა, ბებერ ეფენდივით, თვლემს. დრო გაფუჭდა - ჩაიხვია. მიზიდულობას ეფედრინით ვებრძვი და კედლის კალენდრებზე - მაისის ზერო... მირაჟული დღეები ჰგვანან პალინდრომებს - წასვლა, წამოსვლა, ვირაჟები. მთვარე გავტეხე - ნახევარი აბი LSD 25-ის, ენის ქვეშ - იყო ახირება... არაფერი თქვა, ჩამეხუტე! შეშლამდე ისე ცოტა კმარა, რომ სულში სისხლი ჩამედინა: შენი სხეული ცოდვა არი, რომელიც უნდა ჩავიდინო! ვინ იცის, იქნებ აღასპერზე შვიდიათასჯერ ცოდვილიც ვარ?! გაჩუმდი, არ თქვა არაფერი, დაწექი... მკერდზე ბოდელიერს გადაგათარგმნი ფრანგულიდან და ბოროტების ყვავილები, მზეს დამტვერავენ რეგოლიტით - შეციებული კამელია, მკლავს დააკვდება ოლიანდრის სამოთხის ბაღში... ალბათ მერე, გასწორდებიან კალენდრებიც, ხოლო მანამ კი - მაისის ზერო... არაფერი თქვა, მომეფერე! კანაფის ნისლში გახვეული პლანეტა, ბებერ ეფენდივით, თვლემს. დრო გაფუჭდა - ჩაიხვია.
გამოხატეთ თქვენი აზრი მოცემული ლექსის შესახებ კომენტარის სახით!..
