წვიმამ მოიკლა ჟინი ღამით და ახლა გრილა და სველ სილაზე მკვდარ თევზივით აგდია დილა. ნისლია მთებზე და ბურუსში სახლებიც გაქრა და ზღვაში თეთრი ხომალდივით შეცურდა გაგრა... უცებ შორიდან, — ვერ გაიგებ, საიდან ისმის, — ქალის კივილმა ხანჯალივით გაკვეთა ნისლი, როგორც სიგნალი განსაცდელის, ეძახის ყველას: — სოს! სოს! სოს! ჩქარა, ვიღუპებით! — და ითხოვს შველას.
გამოხატეთ თქვენი აზრი მოცემული ლექსის შესახებ კომენტარის სახით!..
