როინ აბუსელიძე - დაბრუნება / roin abuselidze - dabruneba
ხომ აღარ დაადგა საშველი პირველ თოვლს, არადა ვერ გამოვიგონე ვერაფრისდიდებით ჯვარცმა, მარტივად სრულდება დღეს ჩემი ცხოვრების ბალადა, სულს ორასოთხომცდაათი თვის ჩარჩოში ვმალავ და ისე ვარ, ისე რომ საკუთარ ლექსებსაც ვძარცვავ.
ვიყავი უძღები შვილი და ერთგულიც ვიყავი, მიყვარდა, ვეძებდი, მინდოდა, მტკიოდა, მსჯიდა, ვერა და ვერ ჩამოვიშორე პოეტის ნიღაბი და მაინც გამრიყეს შენიდან, მიწიდან, ციდან.
დღე რა შუაშია? ღამეებს კი კარალეთის გავცქერი, სიმძიმით ირხევა იალქნის აფრაც, გიხსენებ დროდადრო საკუთარ ლოცვაზე კეთილს და ვხვდები რომ შენში არ დავრჩი არცერთი წვეთიც, თვალები? თვალებშიც სულ ერთხელ იყო და ჩაქრა...
გამოხატეთ თქვენი აზრი მოცემული ლექსის შესახებ კომენტარის სახით!..
