უნდა შეიტყონ, როგორ ვჭრიდით დილის სანოვაგს, სურთ შეამოწმონ სხვის გემოზე ჩვენი სადილი, როცა ზომავენ უცხო სიბრტყეს ავტომატები, რომ ფოლადისგან დაიცალოს მათი წადილი.
როცა იმრავლა, საუცხოომ სძლია სურვილმა, ცხელ მისამართზე გაეგზავნა გრძელი წერილი - თუ მობეზრ
... კითხვის გაგრძელება »
მე შემიძლია ყველგან გნახო - ჩემთან იომე! ვამრავლებ სტროფებს გატაცებით და უკანონოდ ამ ხორხით ვხერხავ ნამსხვრევ-ნამსხვრევ საშიშ სტრიქონებს, რომ ჩემ დაზგაზე გადაჭრილი ხმა გაგაგონო - ნადარბაზევი შემომაკვდა ტაში ზე
... კითხვის გაგრძელება »
ის ისევ მოვა, ისევ მეტყვის ,,დაწერე ლექსი\" , მას ჰქვია ბუდა, ის სიგარეტს ეწევა მშვიდად, წავიდეთ ერთად, ტბის ნაპირებს ვაჩვენოთ პირი, წავიდეთ სწრაფად ქალაქიდან ვისაც ეს უნდა.
ოქროს ქარია სიჩუმეში ოქროს ქარია, ვამბობ ამ სახლში მიხარია მქონდეს სურვილი - არ ვეთამაშო ოქროს წყალში მინარევ ქროლვას, მქონდეს სურვილი ვაქციო ოქროდ ქარი და წყალი, ვაქსოვდე ოქროს სიმსუბუქით უკვალო გზებზე, ხშირ და გაუვალ ოქროს გზებზ
... კითხვის გაგრძელება »
შენ ვნებიანი ხარ ჩემი დედა, წმ. მარგარეტ! შენ გიყვარს ჩემი თვალის ჭრილი და სიტყვის ზომა, მშობლის ალერსით უწმინდესი სექსს მიქადაგებ და ზაფხულივით დანებდები ხვალ შემოდგომას.
რა არის შენი თვითმიზანი ან უმიზნობა? ვისთვის მსახურებ, თეთრი მკერდის რწევით დასველდი, <
... კითხვის გაგრძელება »
შენი ღიმილი - მკრთალი ბზარი გაყინულ თოვლზე მარტის ქარი, მოცეკვავე ტოტები თოვლში; შენი ჩუმი ხმა, თეთრფეხება შვლის გაელვება. მინდა, მივდიო ნავარდს შენი სწრაფი დღეების, შენი გზების ნატიფ მაქმანებს. მომავალი გაყინ
... კითხვის გაგრძელება »
სისხლი, სუნთქვა შენი სხეულის. ეგ თმა, ეგ მზერა. მიწა, ხეები, მარტის ცა, შუქი - რაც ფეთქავს, შენ გგავს. შენი სიცილი, შენი ნაბიჯი - შეტოკებული წყლის ზედაპირი. ნაოჭი შუბლზე - როგორც ცაზე ღრუბელი. შენი ტანი - მზის ნიაღვარი. ... კითხვის გაგრძელება »
მოვა სიკვდილი შენი თვალებით მოვა სიკვდილი, დაქანცული, უძილო მზერას შემომაფეთებს შენი თვალებით ყრუ, როგორც ძველი სინანულის მუნჯი აჩრდილი აბეზარი და აუხსნელი, ვით მავნე ჩვევა.