მთის კალთაზე სახლი მედგას, ხეც ხარობდეს ათიოდე, იისფერად, განუწყვეტლად ცაში კვამლი ადიოდეს. ბუხრის პირას მუხლმორთხმული ვით ზღაპარში, ვიჯდე მწყრალი, ჩემზე იყოს გულმოსული ჩემი თეთრი დედოფალი. ბუხარივით გუზგუზებდეს _ მხიარული მქონდეს გული,
... კითხვის გაგრძელება »
ძველი სვანური ბალადა _ ვაი, ჩემო მირანგულა, ძაძიანი დედა გელის, შვილო, როგორ გაყინულა საყვარელი კერა შენი! ... სად ხარ, ნეტავ, მირანგულა? დედა კვნესის ანათრთოლი; მთებზე თოვლი გათანგულა დღევანდელი დანათოვი! ბიჭო... დედას რად ივიწყებ? ... კითხვის გაგრძელება »
ჩემს ძველ ბინაში რაღაც დავტოვე, ფიქრი, ალერსი, დარდი, ზმანება. ხშირად ამიტომ ვგრძნობ სიმარტოვეს და განშორებაც დამენანება. რაც სულს გააჩნდა მცირე ქონება, დედას გადურჩა შეუფუთავი, ბევრი ოცნება და მოგონება დღეს იქ ზუზუნებს, როგორც ფუტკარი. ვნანობ,
... კითხვის გაგრძელება »
კარგად შემხედე, ეს ოცნება სხვისი ვალია, ვერ ვითავხედე, ვერ დავწექი, ვერ ვიმოძრავე! საკუთარ სხეულს უანგაროდ გავუნაწილებ მილიონობით პირდაბჩენილ მშიერ მასივებს. ვინ სთქვა არ მიყვარს შენი მტრები, რაღას იტყვიან, გრძელი ენებით მიკაფავენ
... კითხვის გაგრძელება »
უწინდელ სტატუსს დაჰკარგავენ პლანეტები... როგორც გაცვეთილი ქაღალდის ვალუტა, როგორც მონეტა ჩამოსხმული სპილენძისგან- დე იყოს მჩატე სახება და სახელი მათი...
სტატუსქვოს ჰკარგავენ მარადიული ქალაქები, როგორც პარტიული მეგობარი-ამხანაგები ეთხოვებიან კეთოლშობილ
... კითხვის გაგრძელება »
წმინდა მგელი ვარ, ვერცხლისფერი დავფარე ველი – ულუფას ველი შენი ხელით უფალო წმინდა! მე ვარ მძევალი საკუთარი ნიჭის და მცველი (ა) უუუუუუუუუუუუუუუუუუუუუუ შენდამი ჩემი ლოცვა მიიღე წმინდად! თაკარა მზეა ჩემი მოწმე, მიელავს თვალში ... კითხვის გაგრძელება »