ჩემო შვილო, კარგად მოკალათდი მაგ სკაფანდრში, ზღაპარი უნდა გიამბო ფანჯრიდან დანახულ ხეებზე. შენ საიდან უნდა იცოდე, იყო ეგეთი ფანჯრები, საიდანაც ხეები ჩანდა, და იყო ხეებიც, რომლებიც გვიგზავნიდნენ პირველ შეტყობინებებს ამინდის, ღრუბლე
... კითხვის გაგრძელება »
დაბერდა დედაჩემი, ტკბილს ეტანება და ჩვენ აღარაფერს გვიტოვებს. გაიპარება სამზარეულოში, ჩვენთვისვე შემალულ ოდესღაცინდელ სასუსნავებს გამოაძვრენს, მიიყუჟება ფარდასთან ან ფარდის უკან (რომ უფრო მეტად გაამძაფროს მალულობის მაცდური განცდა), ... კითხვის გაგრძელება »
როცა სიმღერა უბრალოა და არ უმღერის დიდ გამარჯვებებს, ქალაქებში ზეიმით შესვლას, როცა სიმღერა უბრალოა და არ უმღერის გზებს ხმაურიანს და ამ გზებზე მოსიარულე მგზავრებს, სიმღერა უბრალოა – ჰაერი, ცეცხლი და გეშინია ნაცრად ქცევის, ცაზე დაცემის და შენი მ
... კითხვის გაგრძელება »
ხმებით სავსე ჩემს ქალაქში, ზოგჯერ ცისკენაც ვიხედები. ცივი და ბასრი ხმა მუეძინის ჰაერს ორად კვეთს… ნურაფერს მეტყვით სიკეთეზე, ნიჟარები ვართ - ზღვის ხმა დამშრალი, თუ კეთროვნები. მხოლოდ ქარი, ერთადერთი, სახეს არ მალავს და ყველაფერს ყ
... კითხვის გაგრძელება »
ცა, დასერილი თოლიებით… ვათვალიერებ - მოხუც მებადურს, ზღვით გამომშრალს, ვერ მოატყუებ, ოქროს თევზი ცრუ არის, იცის. ვიღაცას ეძებს მისი მზერა გაორებული, მშვიდად იცილებს გრძნობებს, შეგრძნებებს, მოგონებებს და იმეორებს: ცივია წყალი და მძიმეა ჩე
... კითხვის გაგრძელება »
უწინ მეგონა, წიგნიდან გადმოსული მახარებლები ისეთი მაღლები იყვნენ, ქააბას ქვასავით ყოველი მხრიდან შეიძლებოდა მათი დანახვა. და არა ასე - შენიღბული სინათლე. სიტყვებს რომ ახარებს ყვავილე
... კითხვის გაგრძელება »
მე ვარ წითელი, ვარ საყვირი, და მე ვარ დროშა, მაფრიალებდნენ სისხლისმსმელი იმპერიები, ავად ვჩუხჩუხებ თქვენს ძარღვებში გისერავთ სხეულს, თეთრის და შავის წალეკვა ძალმიძს, თუ ავწივლდები.
ერთი ადგილია ჩემ ქალაქში, მანქანებს რეცხავს ერთი კაცი – თავის ეზოში. ღობეზე აბრაა გამოკრული: “კარგად არ ვიცი”. ყოველთვის უამრავი მანქანაა რიგში. დაკერხერება 1 ლარი ღირს, ქაფით დაკერხერება – 2 ლარი და
ამას წინათ, ერთი მათგანი შემხვდა - თეთრი, დიდი წვერი გაზრდოდა, საათვალეებიდან ძლივს მოუჩადა ჭროღა თვალები, იდგა ხანდაზმული, გაზაფხულის შხაპუნა წვიმას დიდი ხის ქვეშ ემალებოდა. მეორეც ხანდაზმული მოდიოდა - მოხრილი, თვალებდახრილი, მიწის გარდა ვერაფერს ხედ
... კითხვის გაგრძელება »
თუ მინდა, შეუჩერებლად მიყვარდე, შენ ხანდახან უნდა იყო შორს და თვალახვეული, შენ სულ უნდა იყო შორს და უმოქმედო, შენ სულ უნდა იყო.. არ დაგინახოს ჩემმა თვალებმაც! რადგან მე უნდა ვუყურებდე ჩემს გაუსაძლის სიყვარულს, რომელიც ფეხშველა ბავშვივით ... კითხვის გაგრძელება »