ზოგჯერ ასეთია ცხოვრება, მიჰყვები დღეების გზას, თითქოს მძიმე მაღალყელიანებით ეშვები ქვაფენილიან დაღმართზე და შენი არსებობის ექო ისე იკარგება საერთო ხმაურში, როგორც ხურდა ფულის ჩხრიალი ქურთუკის ჯიბეში.
გამოხატეთ თქვენი აზრი მოცემული ლექსის შესახებ კომენტარის სახით!..