ფიქრები დავმალე, გრძნობებმა გამწირეს, რამდენჯერ გაუშვი აზრები ცაში, გრძნობებით თამაში გიყვარს ხანდახან, მე კი შენი გულის შევკაზმე რაში. გრძნობები დავმალე იქით და აქეთ, დავმალე ჩუმად მოუსვენარი, აზრების სევდა, სევდის დანაბარები, მითხრეს რომ შენი გული მანდვეა გზაში... სევდა მოვასწარი აზრებს და ფიქრებს, და რჩება მხოლოდ მოუსვენარი, ეგ გულის გრძნობა, გულის და სულის, რომელზეც მითხრეს რომ მალე მოვა, რომელზეც მითხრეს, მანდვეა გზაში... სევდა გადავმალე, და ისევ შევკაზმე, მაგ შენი გულის ის თეთრი რაში, სევდა მოვაშორე მაგ შენს ღიმილებს, შენ ხომ გულით ხარ ისევ ის ბავშვი... გული გადავმალე, და ის თეთრი რაშიც, მითხრეს რომ მალე მოვა, მანდვეა გზაში...
გამოხატეთ თქვენი აზრი მოცემული ლექსის შესახებ კომენტარის სახით!..
