გიორგი კასრაძე - მარტოობა / giorgi kasradze - martooba
ოჰ, რა ძნელია სიმარტოვე ობლად დარჩენა, ნუთუ არა ღირს ჩემისთანას ქვეყნად გაჩენა, რა ვქნა, რომ გული საგულეში მე ისევ მიცემს, რაც აღარა მაქ აბა სხვას მე რა უნდა მივცე?
ობლად დარჩენა თურმე ღმერთის ''საჩუქარია'' ხმები ჩამესმის მე ვერ ვარჩევ, თურმე ქარია, რომ აღარ ვკვდები, გულზე მიწა რად არ მაყრია? ბედმა სიკეთე და სიმწარე რატომ არია?
სიმწარით ვცხოვრობ, მე ველოდები შენს გამოჩენას, ვიცი არ მოხვალ რა აზრი აქვს ქვეყნად დარჩენას? სიცოცხლე არის ჩემი მძიმე, მწარე სასჯელი, შენთვის ანთია სამუდამოდ წმინდა სანთელი!
გამოხატეთ თქვენი აზრი მოცემული ლექსის შესახებ კომენტარის სახით!..
