*** ჯერ ფიქრი რაა, ცხოვრებით რო ნელ - ნელა გწამლავს. სხვები ყოველთვის ბრუნდებოდნენ ანდა ითმენდნენ. ის ისეთია, თუ წავიდა - უცხო გზით წავა და ღამესაც კი არ შერჩება მისი სითეთრე.
*** საკუთარი შიში თუ დაგსიზმრებია. პანორამა ვართ მგონი რაღაცის. აქ მხოლოდ დიდი ლურჯი გზებია და გვიგროვდება მუჭში ნაცარი. ნაცრის ყვავილით ხელში ვიდგები და ნახშირიან სუნთქვას გაგატან, რომ ჩაგიგროვდე და ასო - ასო ამოვიკვნესო შენი სიგიჟე. საკუთარი ხმა თუ გაგიგია, სადღაც შუკის ან შუქის თაროდან… იცი მე წუხელ გზაზე ვიდექი, მე ვიდექი და გზა კი გარბოდა.
*** ის დღეები მენატრება, რომ არ ყოფილა, მაგრამ მახსოვს.
*** საკმარისია შემობრუნდე საკუთარი არსებობისკენ, ყოველთვის რაღაც გავიწყდება, რაღაც ძვირფასი.
ვინ იყო ის, ვინც გვერდით გედგა მუდამ, ყოველთვის, და წარსულივით გითვალთვალებდა სადღაც შიგნიდან.
და გახსენებდა - მეგობარო, მარტივად ვკვდებით.
არაფერია მზეზე კარგი - მზესთან მისვლამდე.
*** ისეთი ადამიანებიც არიან, რომ გტოვებენ მაგრამ არსად მიდიან. საკუთარ სისხლში იგროვებენ შენს სიმარტოვეს და არასოდეს ბრუნდებიან.
*** სადაც არ მინდა ყოველთვის იქ თოვს და სადღაც ფიქრი მრჩება სილაზე. მინის ნატეხით მაწერდნენ თითქოს, იმ სიტყვებს შენ რომ გადამიმალე.
გამოხატეთ თქვენი აზრი მოცემული ლექსის შესახებ კომენტარის სახით!..
