შავ-თეთრ ნისლებში ჩაიწვერა მზე, სისხლისფერი. შენს ხორც მიწაზე, სიმღერას ვერ გაიგებ ქართულ. ზღვის პეიზაჟი მოუხატავს წითლად,ლუციფერს. ბურთის თამაშში,აქ ვერ ნახავ ბიჭუნებს გართულს.
ჭრელ ჰორიზონტებს გადაუცვამთ,შავი ძაძები, მე ჩვენ გამყოფად გადაჭიმულ, ეკლიან მავთულს კბილით გადავღრღნი , სამშვდობოდ ყუნწში გავძვრები და შენს ჭიშკართან, ვიღიღინებ აფხაზურ-ქართულს
აფსუა მუხბე!შევიკეროთ, საძმო ლაბადა და თბილისიდან სოხუმამდე გავშალოთ სუფრა. ცა ქართულ ქუდად დავიხუროთ,მიწა ნაბადად დავიგოთ ქვეშ და კრძალვით ვთხოვოთ,შენდობა უფალს.
ცისფერ ტრამალებს,კვლავ გავუხსნათ ბაგე ღიმილით . ტყვიის მაგივრად მე, რომ გესვრი მშვიდობის გუნდას, მოდი გავკაფოთ,ღვარძლ-ეკალა საძმო ბილიკი, ოღონდ, ფსოუს წყალს ჯიხვის რქიდან დავასკდე უნდა.
რომ გავასწორო, დაკლაკნილი ოდნავ ირიბი, მტრის გულის ცემა, გაგრაში რომ გეახლო ურცხვად. და აღარ გვინდა,თუ კაცი ხარ, ჩვენ ეს ქილიკი წარსულის წყენა, ნუ გვაწვება ენაზე ბურთად.
ფერად ნისლებზე იწვერება, მზე ოქროსფერი, ბებერ მიწაზე აფსუა, რომ იმღერებს ქართულს. ზღვის პეიზაჟი,მოიხატა მშვიდობის ფერით. სოხუმის ქუჩას მივუყვები ფიქრებში გართულს.
მერე კი ერთად დავამღერებთ აფხაზურ-ქართულს!
აფსუა ძმაო!
გამოხატეთ თქვენი აზრი მოცემული ლექსის შესახებ კომენტარის სახით!..
