ჭადრის ხეებს გაუხუნდა საცვლები, სადაცაა გაშიშვლებას აპირებს, არ დათესო სიყვარულის მარცვლები, მოთმინებით დაელოდე აპრილებს. ნეკერჩხალსაც გამოუჩნდა კერტები, ფოთლის გემი,მიადგება ნაპირებს. არ იფიქრო ნაადრევად ბერდები და სიყვითლის უგულობით დაღლილებს, დაუცადე გაზაფხულებს შფოთიანს, შეგარიგებთ შემოდგომით გაყრილებს. კერტკვირტობას მოგილოცავს ლოთიანს გაგიმწვანებს,ფოთლებს დაბლა დაყრილებს. მაგრამ ახლა ელოდები ზამთარს და გაშიშვლების გაყვითლება დაგცვივდა, შემოდგომა როგორ მალე დამთავრდა. ტოტებს ვერ გრძნობ,ისე ძლიერ აცივდა.
გამოხატეთ თქვენი აზრი მოცემული ლექსის შესახებ კომენტარის სახით!..
