მთვარე გაიპარა, მწიფე ვარსკვლავებიც ღამეს გაებუტნენ, ხალხით დავიღალე, მხოლოდ შენ მინდიხარ,მოდი,ჩამეხუტე. ყველგან სიცივეა, მიწის უგულობამ მეც კი გამაორა. ყველას დასცინიან, ეს ჩემი ლექსებიც, ალბათ ამაოა. დილით მზე ამოვა, მერე ჩვეულებრივ მაღლა აიწევა. ეს სულ შენს გამოა, ხალხის ამძორება, სულ რომ მავიწყდება. მოდი ჩაგეხუტო, თორემ შეიძლება დღესვე გავაფრინო. გთხოვ არ გამებუტო, მეყო რაც ვიგლოვე,აღარ ამატირო. მოდი ჩამეხუტე!
გამოხატეთ თქვენი აზრი მოცემული ლექსის შესახებ კომენტარის სახით!..
