ბაბა,უხალხობა სმენას ამახვილებს, მთაში აცივდაო,მითხრეს სხვათაშორის. მთვარე ემსგავსება ნაცვეთ ნამარხილევს? ნისლის ჯარებია ბებერ მთათა შორის? კარავთ სოფლებიდან დარჩა ორიოდე ყარის კარავიო,ვიცი მენდურიან, ოხ ეს დალოცვილი როგორ შორია და ასჯერ მიგდებული მაინც ერთგულია. ბაბა მომიყევი,ჩემი ბინულები ისე მაგიურად თუღა რაკრაკებენ, (ახლა ეს ფიქრები სევდას მინულებენ) ვიცი თეთრი ქუდით დგანან ახმახები, ჩემი თოვლისქუდა დინჯი რაინდები, აქეთ თეთნულდი და იქით აწოლირი, დგანან ბურჯებივით,ხიდიც გაიდება, როცა ნისლებია ტბორად გაწოლილი. ბაბა არ მითხრა,რომ თავებ დახრილია მათგან რომელიმე ჟამმა შეაშინა. გახსოვს მასწავლიდი,ხალხი ნახირია და რომ ღმერთმა მხოლოდ ხორცი შეარჩინა. ასე უსულოა ბაბა დედამიწა, (შენ არ გესწავლება ჩემგან არაფერი, ღმერთმა საპატრონოდ შვილი მამას მისცა, მაგრამ შენ იყავი ხშირად მამაჩემი) ბაბა უგულობა გრძნობებს ამახვილებს, მთაში აცივდაო მითხრეს სხვათაშორის. მთვარე ჩემთანაც ჰგავს ნაცვეთ ნამარხილევს, მაგრამ ნისლების ზღვა,არ ჩანს მთათა შორის.
გამოხატეთ თქვენი აზრი მოცემული ლექსის შესახებ კომენტარის სახით!..
