გადარეულო,შენს თვალებში მე ჩემს თავს ვხედავ, ანუ მუცლიდან შენც გამოგყვა ჩემი ფანტომი, ფანჯრის რაფაზე,სახით მზისკენ,და და ძმა სხედან, მგონი ბავშვობას მაგონებენ-პლაგიატობენ...
დრო გავიდა და გავიზარდეთ,ცოტას ვკამათობთ, მე მყუდრო კუნძულს შევეხიზნე,შენ მეგაპოლისს, სულ ცოტა ხანში ჩვენს დარგულ ფიჭვს კიდევ დაათოვ, რომელიც საწყლად,უპატრონოდ დგას სახლებს შორის
და ელოდება,რომ ოდესმე კვლავ დავბრუნდებით. (მითხრეს,რომ უკვე ჩვენს აივანს გატოლებია) ჩვენ შევიცვალეთ,დიდები ვართ და მე ვრწმუნდები, რომ ეს ცხოვრება ურთულესი განტოლებაა...
გადარეულო,შენს თვალებში მე ჩემს თავს ვხედავ, ანუ მუცლიდან შენც გამოგყვა ჩემი ფანტომი, ფანჯრის რაფაზე,სახით მზისკენ,და და ძმა სხედან, და ჩვენს ბავშვობას მაგონებენ-პლაგიატობენ...
გამოხატეთ თქვენი აზრი მოცემული ლექსის შესახებ კომენტარის სახით!..
