შენ დაბერდები და იქნები უფრო ლამაზი მეც დავბერდები,ვერ ვიქნები მერე საშენო მაგრამ გახსოვდეს დაინგრევა,როგორც არმაზი გრძნობა,რომელიც შენ ასე გსურს სხვებში აშენო
შენ გათხოვდები და ჩვევიათ,როგორც ოჯახებს ყოველ დღე ასე, დაგიშორებთ მანძილს მუცელი მე კი, კიბის ქვეშ შემორჩენილ,ბოლო მოჰაჯედს სახე მექნება, ძველებურად დარდით, უცვლელი
სახე,რომელშიც ზღვას ხედავდი ჩემო გოგონა ზღვას უნაპიროს და ოცნებით სავსე გონდოლებს დამივიწყებდი ლოცვასავით,როგორ მეგონა ან დამარქმევდი გიჟ პოეტს და ღარიბ მედოლეს
მაგრამ, გახსოვდეს ჩვენ საერთო, მუდამ გვექნება თუნდაც ეს იყოს ,,თხოვარი,, ან ბგერა საწყისი და თუ ოდესმე მიატოვეს ეს ხეც მერქნებმა ხე, კი არა და მერქანია, უფრო საწყალი
შენ დაბერდები და იქნები მართლაც ლამაზი მე კი, ოცნების დამარქმევენ, შავ-თეთრ მათხოვარს მაგრამ, გახსოვდეს დაინგრევა, მაინც არმაზი და გიწოდებენ, მეორეჯერ შენ განათხოვარს
